In de jaren ’40 ontdekte de Amerikaanse geneticus dr. Derald G. Langham, al vóór Drunvalo Melchizedek, de bijzondere eigenschap van de eerste acht cellen die na drie celdelingen de basis vormen in de ontwikkeling van elk levend organisme. Na deze eerste drie celdelingen gaat de ontwikkeling van cellen uiteen lopen en ontstaan er in de verdere deling oneindig veel varianten van cellen met verschillende functies. Langham concludeerde dat het patroon van de eerste drie celdelingen het principe van die oneindige mogelijkheden al in zich heeft. En daarom ontwikkelde hij op basis hiervan de genesa, de geometrische vorm van vier met elkaar verweven cirkels, die deze acht cellen omsluit. Langham constateerde dat deze geometrische vorm een sterke positieve invloed had op zijn directe omgeving. Verderop meer informatie over de geometrische achtergronden van de genesa.
dr. Derald Langham 1913-1991
Dr. Langham heeft het idee voor zijn genesa gekregen tijdens de Tweede Wereldoorlog in Venezuela. Hij was daar om in opdracht van de regering de nationale voedselproductie op te krikken. En dat lukte hem wonderwel. Na de oorlog heeft hij, terug in Amerika, zijn denkbeelden doorontwikkeld. Hij is gepromoveerd met een proefschrift, getiteld Genesa (zie de Filosofie achter de Genesa verderop), waarin hij zijn idee uitbouwt tot een gestructureerd allesomvattend systeem.
In de jaren daarna heeft hij de harmoniserende werking van de genesa op gezondheid en bewustzijn van mensen verder uitgewerkt. Hij heeft daar diverse publicaties aan gewijd die thans echter helaas alleen nog in enkele Amerikaanse universiteitsbibliotheken te raadplegen zijn. De website die zijn kinderen na zijn dood ingericht hebben om zijn energetisch erfgoed te beheren, is helaas ook in de goede bedoeling blijven steken en is begin 2024 van het internet verdwenen.
Dr. Langham ontdekte dat de genesa resoneert met het energetisch veld van de aarde. Volgens sommigen zou deze geometrie een herontdekking zijn van een oud Atlantisch principe. Dr. Derald Langham noemde zijn vinding het ‘genesa crystal’ vanwege de structuur en de werking die vergelijkbaar is met die van kristallen.
De genesa doet meer dan alleen resoneren met de aarde: hij trekt energetische krachten uit het veld aan, zuivert die en zendt die versterkt weer uit in zijn omgeving. Hij heeft een weldadige werking op planten, dieren, mensen en voorwerpen in zijn omgeving. Die werking, als een drievoudige combinatie van een antenne, een airco én een straalkachel voor het energetisch veld, wordt bevestigd door mensen in de USA en in Italië die er al jarenlang mee werken.
Dr. Derald G. Langham: “The Genesa is the key discovered in the harmonics of nature. The Genesa is the coded matrix of your own life force and is directly related to the living energy moving in spirals in all forms of growth, development, and change.”
De genesa stimuleert de realisatie van je intenties. Dat geldt zowel voor intenties die je bewust in de genesa neerzet, of die je op een briefje schrijft dat je in de genesa hangt, maar ook voor je onbewuste bedoelingen. De werking van de genesa is het sterkst in het middelpunt. Een genesa kan op twee manieren werken. Doordat hij is opgebouwd uit driehoeken en vierkanten heeft hij een dubbele polariteit.
Wanneer een genesa op zijn vierkant staat is de uitstraling vrouwelijk, naar binnen gericht, ying. De werking is dan magnetisch en focust op aantrekken. Deze polariteit is vooral geschikt voor iets dat je wilt versterken, zoals je gezondheid of je energie. Wanneer de genesa op een van zijn driehoeken geplaatst wordt, is de polariteit mannelijk, naar buiten gericht, yang. Het energetisch veld werkt dan stralend. Deze positie is geschikt voor reinigen of aansturen, zoals genezen op afstand.
Als je een genesa maakt, dan werkt hij meteen. Je hoeft hem niet te activeren. Hij wordt gevoed door het energetisch veld van de aarde en werkt in zijn verre omgeving.
In zijn boek Circle Gardening stelt Langham dat een genesa het best zo gepositioneerd wordt dat er een van de vierkante openingen op het noorden gericht is.
Langham zelf heeft geen informatie gegeven over de reikwijdte van een genesa. Op internet zijn uiteenlopende afstanden en oppervlakten te vinden. Gemiddeld komen de meest betrouwbare bronnen uit op een uitwerking die gerelateerd is aan de omvang van de genesa.
genesa 30 cm. = min. 500 – max. 1500 meter
genesa 60 cm. = min. 1000 – max. 3000 meter
De genesa is in Nederland nauwelijks bekend. In de USA is hij wel in gebruik. In Europa is hij met name in Italië bijzonder populair. Daarom is veel informatie op internet of zijn video’s op you tube ook in het Italiaans. Dr. Langham zelf maakte zijn genesa’s van met elkaar verweven kunststof buizen. Tegenwoordig worden ze ook gemaakt van ijzer, koper en andere metalen. In Italië worden de genesa’s meestal gemaakt van platte stroken aluminium, die elkaar om en om kruisen en op de kruispunten met bouten en moeren of popnagels vastgezet worden. Ze worden daar in allerlei kleuren en kleurcombinaties gemaakt. Ik zelf heb genesa’s gemaakt van kunststof, van hout, van bamboe, van metaal, van aluminium strips en van holle kunststof buizen – zie verderop – maar ik heb geen waarneembaar verschil ontdekt in de werking. De vorm zelf doet zijn werk. Zoals al eerder ook is aangetoond bij onderzoek naar de werking van piramides.
De kinderen van Langham hebben na zijn dood een website opgezet om het gedachtengoed rond de genesa verder te beheren en te ontwikkelen. Maar de website is niet verder gekomen dan de goede bedoelingen. In ’22 en ’23 werd er al niets meer aan het oorspronkelijke ontwerp toegevoegd en werd ook niet gereageerd op vragen. Begin 2024 werd de site uit de lucht gehaald. Maar gelukkig hebben anderen het idee van Langham omarmd en zijn ze enthousiast over hun bevindingen met de inzet van de genesa. Zo wordt het energetisch vermogen van de genesa gebruikt in de Tuinen van Findhorn in Engeland. Ook in het Perelandra Centre for Nature Research in Virginia, USA is men, blijkens een video, erg enthousiast. Op YouTube zijn ook tal van video’s te zien van enthousiaste Italianen, die de werking van genesa’s beschrijven, ze verkopen en soms ook laten zien hoe je ze kunt maken.
een ‘Italiaanse’ genesa
De Italiaanse worden meestal gemaakt van om en om met elkaar vervlochten aluminium strips. In Amerika is de bekendste promotor James Young. Hij doet al twintig jaar onderzoek naar de genesa en de achtergronden ervan. Op internet is een lange maar wel verhelderende video te vinden waarin James Young de relatie van de genesa met ‘heilige’ geometrie uitlegt aan de hand van een hele reeks modellen.
Brad Silberberg
In de USA is het oorspronkelijke ontwerp van dr. Langham verbeterd door Brad Silberberg van het op Indiaanse grondslag werkende Mesa Creative Arts Centre / Mesa Healing Centre in Pennsylvania. Hij heeft in de vier ringen van de genesa op de kruispunten uitsparingen aangebracht, waardoor deze in elkaar kunnen klikken en de ringen zich dan onderling verbinden. Hierdoor ontstaat een sterkere bolvorm. Volgens hem is hierdoor ook de werking krachtiger geworden. Deze verbeterde genesa is door hem omgedoopt tot Heliosphere™, en hij heeft die naam beschermd met een trade-mark.
In het Mesa Healing Centre werd ontdekt dat de genesa gebruikt kan worden om mensen te behandelen en voorwerpen op te laden, maar ook om voorwerpen energetisch te reinigen. Bovendien ontdekte men dat de werking versterkt kan worden door voorwerpen in de genesa op een spiegel te plaatsen, met aan de achterkant rood papier of rood vilt.
Dr. Robert J. Flower
Dr. Robert J. Flower, oprichter en directeur van het Gilchrist Institute in New York, heeft Derald Langham in 1984 ontmoet en sindsdien regelmatig met hem gediscussieerd over de genesa en het gedachtengoed erachter. Flower heeft de filosofische grondslag onder de genesa van Dr. Derald G. Langham geadopteerd en daarna verder uitgewerkt tot een allesomvattende systeem. Hij noemt dat het systeem van Natural Intelligence and Thinking, NATI. Dit systeem borduurt verder op het uitgangspunt van Langham dat de eerste 8 cellen van het leven alle mogelijkheden voor alle ontwikkelingen al in zich hebben. Het systeem helpt mensen om in allerlei velden de diverse mogelijkheden te doorgronden en het biedt ze de mogelijkheid om hun eigen aangeboren potentieel volledig te ontwikkelen. Flower schreef diverse artikelen en boeken. Voor informatie hierover zie de Filosofie achter de Genesa
Een genesa levert ‘energie’. Bovendien werkt hij ook aanstekelijk. Dat is tenminste mijn ervaring. Door er zelf een te maken, word je geraakt. Ik heb er inmiddels meerdere gemaakt. Ook een grote waar je in kunt staan. Ik experimenteer met genesa’s van metaal, hout en kunststof en andere materialen, maar ik ervaar nauwelijks verschil. Vanuit mijn uitgangspunt dat geometrie ons en onze omgeving vooral door zijn vorm beïnvloedt, en niet door het materiaal waarvan hij gemaakt is, ben ik gaan experimenteren met de methode van het Mesa Center waarbij de ringen in elkaar passen. Na wat proefmodellen om de juiste hoeken, verhoudingen en structuur uit te vogelen, wist ik met vallen en opstaan mijn eerste genesa te maken door kunststof buizen in vier cirkels met elkaar te verbinden.
mijn eerste genesa, Ø 60 cm, kunststof buis
De genesa trekt energie aan, zuivert die en geeft die terug aan zijn omgeving, aldus de ‘experts’ in de USA en Italië die er jarenlang mee gewerkt hebben. Mijn ervaring is dat het proces om een genesa te maken, net als het maken van merkaba’s, op mij een bijzondere aantrekkingskracht heeft. En ik heb, geboeid door de vorm en benieuwd naar zijn werking op mij en anderen, aan die uitnodiging gehoor gegeven.
rood, metalen ringen 3 mm, 40 cm Ø — houten ringen, 10 mm, 30 cm Ø — massieve kunststof ringen, 50 cm Ø
aluminium strip 2 mm dik 20 mm breed, genesa Ø 31,5 cm
koper 1 mm dik 15 mm breed, genesa Ø 31,5 cm
bamboe ringen, 4 mm dik 10 mm breed, Ø genesa 35 cm
aluminium 2 mm dik, 20 mm breed, genesa vervlochten ringen Ø 63 cm
levensgroot – demontabel – 19 mm kunststof buis – onderling vervlochten, 215 cm Ø
19 mm groene kunststof buis – onderling vervlochten – Ø 130 cm
demontabele genesa van 8.5 cm glasfiber met metalen koppelingen – onderling vervlochten – Ø 200 cm
Dr. Derald G. Langham ontdekte de genesa: vier met elkaar vervlochten cirkels rond de combinatie van de geometrische vormen voor aarde en lucht. Deze genesa is volgens Langham de geometrische afspiegeling van het patroon van de eerste acht cellen van elk organisme. In zijn voetspoor is door een van zijn navolgers zo ook de pentasphere ontwikkeld: zes cirkels rond de combinatie van de geometrische vormen voor lucht en ether. De pentashere is wat betreft de vormgeving ‘mooier’ dan de genesa, maar hij voelt voor mij op de een of andere manier ‘bedacht’.
even tussendoor:
Volgens de filosoof Plato (427 – 348 v. Chr.) is onze wereld opgebouwd uit vier elementen: vuur, aarde, lucht en water. Het vijfde element, ether, komt alleen boven de maan in de kosmos voor. De elementen bestaan uit microscopisch kleine geometrische vormen, die op hun beurt weer zijn opgebouwd uit driehoekjes en vijfhoekjes. Deze kunnen met elkaar door middel van een soort ‘klittenband’ de oneindige hoeveelheid combinaties van materie en organismen maken waaruit onze wereld bestaat.
vuur = tetraëder aarde = kubus lucht = octaëder water = icosaëder ether = dodecaëder
Een pentasphere is opgebouwd door zes cirkels die met elkaar binnen de bolvorm telkens een pentagram, een vijfpuntige ster, vormen. Dit pentagram wordt binnen de bol telkens gevormd door de combinatie van een pentagon, een vijfhoek, met vijf aangrenzende driehoeken. Het pentagon en het pentagram zijn bekend als magisch symbool. Daarom wordt deze geometrische vorm ook vaak gebruikt door wicca’s. Voor meer informatie over de vorm, zie het gedeelte met geometrische achtergronden.
Pentasphere, aluminium, Ø 30 cm
Hij versterkt intenties en harmoniseert de omgeving.
Hij versterkt hogere frequenties en je gevoelskant.
Pentasphere, bamboe, Ø 23 cm
Derald G. Langham is in 1969 op zijn onderzoek naar de Genesa gepromoveerd tot doctor in de filosofie aan de United States International University van San Diego in California. Een opmerkelijke carrièresprong voor een bioloog gespecialiseerd in genetica. De titel van zijn proefschrift is tekenend voor de ambitie die hij had met deze overstap: Genesa: A Conceptual Model to Synthesize, Synchronize, and Vitalize Man’s Interpretation of Universal Phenomena.
In de 250 pagina’s die dit proefschrift telt, ontvouwt Langham stap voor stap een model dat de grondslag vormt voor een systematiek waarin hij alle verschijnselen in natuur, cultuur en wetenschap systematisch kan onderbrengen. Het vertrekpunt voor dit model vormt zijn ontdekking dat de eerste drie celdelingen in ieder organisme op dezelfde wijze verlopen. De eerste acht cellen, die bij deze drie celdelingen ontstaan, bevatten in dit stadium al het complete potentieel om zich later te ontwikkelen tot een ontelbare reeks specifieke cellen met elk hun eigen functie binnen een organisme. Moderne biologen duiden dit type cellen, die álle aanleg al in zich hebben, aan als ’totipotente stamcellen’.
Langham beschrijft de interne ontwikkelingsdynamiek van deze eerste acht cellen. Hij verduidelijkt dat in zijn proefschrift met tientallen schema’s en tekeningen, waarbij hij een enkele keer bollen, maar vrijwel altijd kubussen gebruikt om dit systeem en de bouwstenen ervan te illustreren. Volgens Langham vertegenwoordigt de kubus de materiele wereld en de bol de energetische wereld.
Langham beschrijft hoe hij de basis-structuur van de eerste acht cellen in de symbolische weergaven van een kubus van acht kubussen naar alle kanten tot in het oneindige kan uitbreiden. Hij onderscheidt bij deze groei 13 essentiële ontwikkelingsrichtingen, namelijk 3 paar naar de zijvlakken, 6 paar naar de randen en 4 paar naar de hoekpunten van de kubus.
Zoals de fysieke natuur is opgebouwd uit organismen, zo is het energetische wereld volgens Langham opgebouwd uit energismen. Langham: “een organisme is een wezen dat bestaat uit zichtbare materie; een energisme is een wezen dat bestaat uit energie die voor de meeste mensen wel voelbaar aanwezig is, maar nog niet gecondenseerd is tot zichtbare materie.”
In het proefschrift van Langham is, hoewel het de titel ‘genesa’ draagt, nog geen spoor te ontdekken van de genesa, opgebouwd uit de vier met elkaar vervlochten ringen, zoals wij die nu als zijn ontdekking kennen. In zijn proefschrift wordt al wel melding gemaakt van de workshops die Langham is gaan geven aan studenten en andere geïnteresseerden. De deelnemers aan deze workshops leren de 13 ontwikkelingsrichtingen te ervaren in een denkbeeldige kubus, waarbinnen ze zelf in het centrum staan.
In latere een publicatie uit 1974 staat een verslag van een demonstratie door de dochter van Langham, die op een foto midden in een genesa staat. Ze laat tijdens deze workshop zien hoe je de 13 ontwikkelingsrichtingen, door met je armen in die richtingen te wijzen, kunt uitbeelden en op die manier in jezelf het potentieel daarvan kunt activeren. In een publicatie uit 1978 staat ook een verslag van een workshop waarin Langham zelf tijdens een symposium vanuit een levensgrote genesa van kunststof buizen op het podium zijn systeem demonstreert en uitlegt.
Langham heeft zijn eerdere bevindingen met de teelt van voedsel in Venezuela later ook verder uitgewerkt tot een methode voor energetisch tuinieren, beschreven in het boek Circle Gardening, dat in 1978 is verschenen. Hij beschrijft hierin de vele voordelen van het telen van gewassen in cirkels in plaats van in rijtjes. Dr. Langham arrangeert daarbij de cirkels met planten in patronen zó dat planten en plantenfamilies elkaar onderling versterken. En ook hierbij gebruikt hij genesa’s om deze teelt-methode te bekrachtigen met een extra dimensie.
In het boek Circle Gardening ligt de nadruk op de technische aspecten van de aanleg van cirkels en het telen van gewassen daarin. Tussendoor wordt aandacht besteed aan de genesa’s die de teelt in cirkels op een natuurlijke wijze stimuleren. Langham heeft zelfs een grote genesa van sprinklers voorzien om de gewassen in de cirkels rondom deze genesa te kunnen beregenen. Uit de hier en daar raadselachtige beschrijvingen van de genesa zelf in dit boek lijkt de conclusie gerechtvaardigd dat Langham, zonder het overigens ergens expliciet te melden, tien jaar na zijn proefschrift is overgestapt van de kubus naar de kuboctaëder, als geometrische basis voor zijn bolvormige genesa. De kuboctaëder is een combinatie van een kubus en een octaëder, een dubbele piramide, die door zijn tijdgenoot Richard Buckminster Fuller werd aangeduid als vector equilibrium, het meest perfecte evenwicht dat bestaat in de schepping. Zie voor meer informatie hierover de geometrische achtergronden.
Dr. Robert J. Flower, oprichter en directeur van het Gilchrist Institute in New York, heeft met Dr. Derald G. Langham samengewerkt. Flower heeft de filosofische grondslag onder de genesa geadopteerd en in de voetsporen van Langham verder uitgewerkt tot een allesomvattende systeem: NATI, de afkorting van Natural Intelligence and Thinking (2015) . Om dit systeem van Natural Thinking and Intelligence – NATI – verder te ontwikkelen, richtte Dr. Flower het Gilchrist Institute for the Achievement Sciences op. Hij is auteur van tal van publicaties.
Boeken van Dr. Robert J. Flower waarin hij de genesa-filosofie ontwikkelt tot achtereenvolgens ‘Natural Thinking and Intelligence, de ‘Potential Molecule’ en tenslotte de ‘Holy Grail’
Dr. Robert J. Flower heeft het genesa-gedachtengoed van Derald Langham doorontwikkeld. Hij heeft de 13 ontwikkelingsrichtingen eerst uitgewerkt tot een systeem waarin hij gedragscomponenten koppelt aan deze 13 richtingen. Daarna heeft hij de filosofische kant van dit systeem uitgebreid door koppeling aan ideeën van klassieke en moderne denkers en onderzoekers. Flower introduceert het begrip de ‘Potential Molecule’ om deze bredere lading te dekken. In zijn laatste boek “Decoding the Holy Grail and the Discovery of the Potential Molecule” uit 2020, wordt dit alles in één allesomvattende visie samengevat. Het nieuwe begrip dat Robert Flower in dit boek hanteert voor deze filosofie gebaseerd op de genesa is de ‘Holy Grail Cell‘. Soms gebruikt hij in dit boek ook het begrip ‘Philosofers Stone‘, de ‘steen der wijzen’ waarmee de alchemisten werkten, om de werking en reikwijdte van de genesa te benoemen. In zijn boek ‘Decoding the Holy Grail’ somt Robert J.Flower behalve een serie wetenschappers waar hij onderdelen van zijn eigen filosofie herkent, ook een reeks overeenkomsten op die hij ziet tussen de biologische en geometrische grondslag van de genesa en eerdere beschrijvingen uit de grote wereldgodsdiensten en andere historische symbolen en ontdekkingen.
het model van de ‘Holy Grail’ van Robert J. Flower: drie kunststof genesa’s in elkaar
een Belgische variant van de Holy Grail:
uit triplex gelaserde genesa’s: “terra-prana-circles triple”, zoals te zien op de website van art-is-t.net
zondag 28 september 2025
om 12.00 uur korte variant van de lezing
OP ZOEK NAAR DE GEHEIMEN VAN DE GENESA
en gedurende de hele middag demonstratie en gelegenheid om ter ervaren hoe het is in een grote genesa
bij het DeelFestival in De Kleine Stroom, Rul 24 A, Heeze
www.deelfestival.nl
informatie: info@duvinci.nl
copyright op alle afbeeldingen DUVINCI, tenzij anders vermeld
De eerste acht cellen waarmee het leven begint (1), worden vaak symbolisch afgebeeld als het Seed of Life , het levens-zaad (2). Dit is het centrum van de bekende Flower of Life, de levensbloem (3). De centrale cirkel hiervan vormt samen met de zes cirkels die daar direct omheen liggen, het Egg of Life, het levensei (4). In deze vormen zie je in het twee-dimensionale vlak slechts zeven cellen, omdat de achtste cel in het midden aan de achterkant niet zichtbaar is.
Drunvalo Melchizedek kwam erachter dat de eerste acht cellen, gerangschikt in het patroon van het levensei, passen in een ster-tetraëder (5 en 6). Nota Bene: de achtste cel zit achter de middelste cel in figuur 6. De ster-tetraëder is de geometrische grondslag van de merkaba, het geometrisch veld dat ieder mens om zich heen heeft. Dr. Derald Langham was, enkele tientallen jaren eerder dan Melchizedek, al tot de conclusie gekomen dat de eerste acht cellen in een ander perspectief bezien, ook in een kubus passen (7) en ook besloten liggen in de ‘kuboctaëder‘, waarvan je hierboven in figuur 8 een orthogonale projectie ziet van het bovenaanzicht. En deze vorm, de kuboctaëder, is de geometrische basis van de genesa van dr. Langham .
om een goed beeld te krijgen zie Sacred Geometry waar je met je muis de eerste 8 cellen kunt laten draaien, zodat je ze drie-dimensionaal in wisselend perspectief kunt zien.
Volgens Dr. Langham passen de eerste acht cellen in een ‘kuboctaëder’. De kub-octaëder is de combinatie in één vorm van twee Platonische vormen, namelijk de kubus en de octaëder. De kubus is de geometrische basis van het element aarde. De octaëder, het achtvlak, is de geometrische vorm van het element lucht. Het vijfde element, ether, komt niet op aarde voor, maar alleen in de kosmos.
de vijf Platonische vormen – tetraëder: vuur – hexaëder, kubus: aarde – octaëder: lucht – icosaëder: water – dodecaëder: ether
De kuboctaëder was in de oudheid al door Archimedes (287 – 212 v.Chr.) gedefinieerd. De kuboctaëder (9) is de combinatie van de kubus (10) en de octaëder (11).Leonardo da Vinci tekende rond 1500, behalve de vier hierboven, er nog veel meer voor Luca Pacioli’s boek ’De Divina Proportione’ ( ‘over de goddelijke verhouding’, bij ons beter bekend als ‘De Gulden Snede’). Leonardo da Vinci noemde de kuboctaëder toentertijd een ‘hexaëdron’ (12).
met dank aan cosmometry.net en met name Marshall Lefferst voor de illustraties 13 t/m 16
Waarom Leonardo da Vinci deze vorm een hexaëdron’ (zesvlak) noemde, terwijl de kuboctaëder geen zes maar veertien vlakken heeft, wordt duidelijk in figuur 13. Leonardo wist klaarblijkelijk dat de hoekpunten binnenin verbonden werden door vier zeshoekige vlakken. Het hexagon (zesvlak), waarvan er in figuur13 vier te zien zijn met elk een eigen kleur, is een elementaire bouwsteen uit de natuur. Je vindt hem bijvoorbeeld terug in de cellen van een honingraat, in sneeuw- en ijskristallen, maar ook in basaltblokken. Kennelijk heeft de natuur al lang voor ons ontdekt dat het hexagon-patroon de meeste efficiënte manier is om een oppervlak maximaal te benutten. In de afbeelding 16 zie je de torus-vorm van het energetisch veld van de genesa verbeeld.
De Amerikaanse uitvinder Richard Buckminster Fuller (1895-1983), onder andere bekend van de zelfdragende geodetische koepel, ontdekte al in 1917 dat de kuboctaëder net als de bol een unieke en perfecte geometrische balans vormt. Bij de kuboctaëder zijn namelijk alle hoekpunten even ver verwijderd van het midden als van elkaar (14). Daarom noemde hij deze figuur vector equilibrium (evenwicht van lijnen). Als je de kuboctaëder in een bol plaatst (15), raken alle hoeken van deze geometrie de bol. En als je dan over de bol heen deze hoeken verbindt, komt de genesa van Dr. Langham tevoorschijn.
hieronder de genesa (blauw) om een blauwe bol, die zoals hierboven is te zien, de hoekpunten van de kuboctaeder van Archimedes (rood) en de vector equilibrium van Buckminster Fuller (rood+geel) insluit,
Volgens Buckminster-Fuller passen er trouwens geen 8 maar 13 bollen in deze geometrie. Ik denk dat hij gelijk heeft. En het zou wel eens kunnen zijn dat dr. Langham door het gedachtengoed van Buckminster Fuller op het spoor is gezet van zijn genesa. Maar wie nu de vader of peetvader van de genesa is, doet er eigenlijk niet toe. De vraag of Langham nu geïnspireerd is door Buckminster Fuller, of omgekeerd, is, net als de vraag of er nu 8 of 13 bollen in een genesa gaan, voor ons niet relevant.
Het draait uiteindelijk om de energetische werking van de geometrie. En die wordt zowel door Langham als door Buckminster Fuller en zijn volgelingen en ook door de gebruikers van de genesa stellig onderschreven.
Meer informatie over Buckminster Fuller, de Da Vinci van de 20e eeuw, vind je op hier op Wikipedia.
De genesa heeft volgens Dr. Langham een hoog energetisch potentieel. Hij benutte dat aanvankelijk om tijdens WO-II met succes de voedselproductie van Venezuela op een hoger niveau te brengen. Later heeft Langham zijn bevindingen uitgewerkt tot een methode voor energetisch tuinieren, door hem beschreven als Circle Gardening. Als je interesse hebt, laat dat weten.
Daarna heeft Langham ook de stimulerende werking van de genesa op mensen en hun leefomgeving onderzocht. Zijn publicaties daarover zijn thans moeilijk te vinden.
Als u ze ergens analoog of digitaal tegenkomt, hou ik me aanbevolen.
Bij moderne wicca’s zijn de vier vervlochten ringen van de genesa ook in gebruik als magisch symbool, zonder dat overigens gemeld wordt dat deze geometrische vorm een genesa is. Zie de afbeelding uit het handboek Elemental Witchcraft van de Amerikaanse Heron Michelle.
Het energetisch veld van de genesa wordt ook benut in Findhorn, en hier kun je een video zien met toelichting op de werking van de genesa in het Perelandra Center for Nature Research in Virginia, USA.
Een lange maar wel verhelderende uiteenzetting – Amerikaans zonder ondertitels – over de onderlinge samenhang van de geometrische basisvormen en de relatie van deze met de genesa van dr. Langham, is te vinden op de video uit 2016 van deze lezing van James Young, die al 20 jaar onderzoek doet naar de genesa.
In Italië verschenen nogal wat publicaties, maar de recensies van lezers lopen nogal uiteen
Op de website van wakkere mensen (wakkeremensen.org) is informatie te vinden die grotendeels ontleend (b)lijkt te zijn aan Italiaanse websites, zoals onder andere https://aronia-naturalis.it/blog/genesa-crystal/
In spiritueel magazine Paravisie van april 2024 ststaat een artikel van mijn hand over de Genesa.
In Spiegelbeeld, hét magazine voor bewustwording en persoonlijke groei, no. 7, september 2025, een interview met mij over de Genesa: “Op zoek naar de geheimen van een nieuwe heilige geometrie“
klik op rechter muisknop – kies: afbeelding opslaan als en print hem op stevig papier
Stel je vragen.
Deel je ervaringen en bevindingen met mij.
Dan hou ik je – als je dat wilt – op mijn beurt op de hoogte van nieuwe ontwikkelingen.
WANT ER VALT NOG VEEL TE ONTDEKKEN
info@duvinci.nl
De piramide van Cheops staat ook bekend als dé Grote Piramide. Volgens de traditionele archeologen gebouwd als ‘graf’ voor en door farao Cheops rond 2500 v.Chr. Maar er is nooit iets in de piramide gevonden dat deze functie bevestigt. Volgens piramidologen is hij veel ouder en véél meer en iets heel anders dan een graf.
Cheops is de oudste van de drie piramiden op het plateau van Gizeh bij de Sphinx. Deze drie piramiden zouden een afspiegeling zijn van het sterrenbeeld Orion. ‘Cheops’ zou gebouwd zijn door Thoth om het erfgoed van Atlantis veilig te stellen.
piramide van Cheops en exact schaalmodel (2015)
De piramide bevat een schat aan kennis die stukje bij beetje tevoorschijn komt. Zo zijn pi en phi, de afstand aarde-maan en tal van andere zaken erin verwerkt. Men ontdekt nog steeds nieuwe verborgen kamers en gangen in en onder de piramide en er zijn tientallen boeken geschreven over de mogelijke functies van deze piramide.
Ook modellen op schaal van deze piramide, hebben een bijzondere werking, ongeacht het materiaal waarvan ze gemaakt zijn.
De meest bekende effecten
een geometrisch schaalmodel van de piramide van Cheops
conserveert levensmiddelen en drank,
vitaliseert groenten en fruit die eronder geteeld worden,
stimuleert het energetisch / meditatief bewustzijn
demontabel schaalmodel Cheops, 290 cm hoog, elektrolytisch verzinkt metaal
Over de hele wereld zijn piramides uit de oudheid te vinden: in Zuid-Amerika, in China, in Bosnië, in Siberië, en zelfs op de bodem van oceanen. In Rusland worden ook nieuwe piramides gebouwd. In 1999 was dr. Alexander Golod na 10 jaar klaar met zijn eerste piramide.
![]() | ![]() |
De 44 meter hoge piramide van Alexander Golod in de buurt van Moskou
Dr. Golod bouwde zijn piramide, volgens φ, de Gulden Snede verhouding, van alleen pvc-pijpen en glasfiber platen, helemaal zonder gebruik van metaal.
blauw : rood = 1 : 1,618 = phi = φ = de gulden snede verhouding
Inmiddels zijn er, vooral in Rusland maar ook elders in de wereld, al meer dan 50 van deze piramides gebouwd. Aan een Russische piramide wordt een sterke uitwerking toegeschreven, zowel intern als extern. Hij heeft een positief effect op de omgeving: ozonlaag, landbouw, straling, weer, etc. Hij versterkt de vitaliteit van water, zaden, voedsel én de gezondheid van de talloze bezoekers. Voor meer informatie zie: https://en.wikipedia.org/wiki/Alexander_Golod
model Russische piramide – Gulden Snede variant
260 cm hoog – hout
Een labyrint is geen doolhof – integendeel: Een doolhof heeft méér paden, ook doodlopende. Het werkt verwarrend. De kunst is er zelf uit te komen. Een labyrint heeft één pad. Het focust en werkt verhelderend. Het helpt je jouw weg naar binnen te vinden.
Er zijn tal van varianten op de vorm van een labyrint. Hieronder de oudste en meest bekende vormen
klassiek labyrint middeleeuws kathedraal Chartres kathedraal Amiens
In het ‘duvinci balans labyrint’ hieronder, zijn de twee principes van een labyrint teruggebracht tot de essentie:
In dit balans-labyrint is in 7 cirkels evenwicht gecreëerd tussen de twee grondslagen van een labyrint. Er is een regelmatige afwisseling tussen de beweging rechtsom (rood) en linksom (blauw) én er is een evenwicht tussen de beweging naar het middelpunt en de beweging naar de buitenkant: start 1-2, 3-4, 5-6, 7-return
je loopt beurtelings rechtsom en linksom naar het midden
je loopt afwisselend dichtbij en ver van het midden
2015 ontwerp en aanleg van labyrint en omgekeerde triquerta – i.s.m. Erik: http://www.momentenvanverwondering.nl
Erik heeft het Chartres-labyrint aangelegd in Vorstenbosch
2016 ontwerp labyrint aangepast: balanslabyrint heeft een vaste gast
balans labyrint uitgezet in hout ter gelegenheid van Sterksel sterk in Kunst 2024
de weg naar binnen
een labyrint focust, kent geen twijfels of remmen
de geometrie leidt je, helpt je om af te stemmen
nu linksom, dan rechtsom, volg enkel je voeten
soms ben je er bijna, zul je toch weer verder moeten
zet louter je stappen, los van ratio of stemming
het labyrint brengt je zo dichter bij je bestemming
met elke stap wortelt het vertrouwen daarbinnen:
dat je pad jou wel vindt.. door gewoon te beginnen.
Alle leven is omringd met een eigen energetisch veld. Volgens Drunvalo Melchizedek, auteur van ‘De geometrie van de schepping’, heeft dat de structuur van een ster-tetraëder: twee genestelde gelijkzijdige piramides.
De MERKABA is het wervelend energetisch lichtlichaam, dat ieder mens om zich heen heeft. MER staat voor goddelijk licht, KA staat voor de individuele geest, BA is Egyptisch voor het lichaam dat daarbij hoort. In je merkaba zit het vermogen je lichaam en geest te verbinden met een hoger bewustzijn. De geometrische structuur van een Merkaba is de ster-tetraëder, de acht-puntige ster, die bestaat uit twee in elkaar geschoven piramides, elk opgebouwd uit vier gelijkzijdige driehoeken.
De gelijkzijdige driehoek is één van de twee basis-elementen van de vijf Platonische lichamen, de geometrische bouwstenen van het heelal. Als je meditatief jezelf in deze geometrie visualiseert, kun je de wervelende merkaba om je heen ontwaren of kun je leren deze stap voor stap te activeren waarbij de piramides rechts- en linksom om je heen gaan draaien.
MER staat voor het licht, KA staat voor je geest, BA staat voor je lichaam.
In je merkaba zit het vermogen je energetisch veld op te schonen, en lichaam en geest te verbinden met een hoger bewustzijn.
voor gratis video’s met informatie over de activatie van je eigen merkaba klik je hier (Nederlands) of hier (Engels).
m’n eerste ‘merkaba’ viel nogal eens uit elkaar- ben niet zo goed in solderen – vandaar
ster-tetraëder, 40x40cm, lasdraad 4mm, 2010
in 2021 las ik Drunvalo Melchizedek’s ‘Geometrie van de Schepping‘ opnieuw. Daarbij ontstond het idee zelf een grote ster tetraëder te maken. Op zoek naar mogelijkheden stuitte ik in een website over zaagconstructies op de uitspraak: dat Leonardo da Vinci in 1500 weliswaar houten geometrische figuren getekend had voor Luca Pacioli’s boek La divina propocion, maar dat er toentertijd de wiskundige kennis niet was en Leonardo de vaardigheid niet had om deze te maken.
aan de tekening kun je echter zien dat Leonardo voor zijn ster-tetraëder, die hij octahedron elevatum noemde, wel degelijk de constructiemogelijkheden geanalyseerd had, want deze is opgebouwd uit 8 afzonderlijke kleine tetraëders, op hun beurt elk weer samengesteld uit gelijkzijdige driehoeken. Dus…. ik besloot da Vinci’s eer te herstellen door mijn ster-tetraëders ook handmatig te construeren, zonder gebruik van ICT, Cad-Cam-programma’s of andere computer-technologie. Na experimenten met combinaties van een serie gelijkzijdige driehoeken, zoals Da Vinci, lukte het me, om met vallen en opstaan, in de zomer van 22 uiteindelijk mijn eerste integrale merkaba’s te construeren:
ster-tetraëder rood van vierkant hout (staand 65 cm) en geel van driehoekig hout (hangend 65 cm)
en daarna lukte het aan het eind van de zomer van 2022 ook een levensgrote ster-tetraëder te maken
vierkante ribben van 4,5 x 4,5 cm, 250 cm hoog, met plateau om er in te kunnen staan
hierna met hulp van Bjorn uitgevogeld om de hoekpunten met een 3-d-printer te maken en deze dan met buizen te verbinden
merkaba rood (65 cm) , wit (70cm ), rood-zwart (70 cm)
kunststof en hout hebben als voordeel dat de geometrische vorm zelf zijn energetisch werk kan doen, zonder dat door het materiaal magnetische of andere velden aangetrokken worden die de werking kunnen beïnvloeden
hout – rood /geel – 35 cm
rond hout – grondverf – 32 cm
hout – naturel – vernis – 33 cm
hout – grondverf – 29 cm
kunststof – 3D-print – rood – 26 cm
Alle organisch leven begint met celdeling. Volgens Drunvalo Melchizedek – De Geometrie van de Schepping, 2 delen – groeperen de eerste acht cellen zich bij de deling tot een geometrisch patroon, dat de vorm heeft van een ster-tetraëder. Deze eerste acht cellen zijn in deze fase van ontwikkeling nog volledig identiek aan elkaar. Daarna gaat de celdeling razendsnel en differentiëren de cellen zich naar hun toekomstige functies. Tijdens je leven worden alle cellen gemiddeld om de zeven jaar vervangen. Alleen de cellen van de hartspier, hersenen, ooglenzen en deze eerste acht cellen, die zich midden in je lichaam bevinden, niet. Deze acht cellen zijn het fundament van je identiteit. Je vindt deze acht cellen ook terug in Metraton’s cube, waarin alle geometrische elementen verbonden zijn, in de ‘levensbloem’ en in het ‘levenszaad’. Deze eerste acht cellen zijn als geometrisch patroon niet alleen terug te vinden in de Merkaba, maar ze vormen ook de geometrische basis van het genesa–kristal dat (her)ontdekt is door Dr.Langham. Meer informatie over de genesa en de verdere uitwerking tot de heliosphere is hier te vinden.
Metratron’s Cube – Flower of Life – Seed of Life
info@duvinci.
Er wordt veel geschreven over Atlantis. Momenteel zijn er ettelijke honderden boeken en artikelen over verschenen. Veel publicaties gaan over de plaats waar dit mysterieuze eiland dan wel gelegen zou hebben. Andere gaan over de cultuur of de vergevorderde techniek als de oorzaak van de ondergang. Veel auteurs gebruiken Atlantis als historisch bewijs voor hun eigen ideeën. Sommige boeken zijn gebaseerd op onderzoek. Andere op speculaties en fantasieën. Een derde categorie baseert zich op gechannelde informatie van boven. En een vierde categorie tenslotte maakt alles met de grond gelijk als niet wetenschappelijke flauwekul. Er is echter één echte historische bron: Plato. En dat is niet de minste.
Plato – middenin in rood gewaad – in gesprek met Aristoteles (in blauw gewaad) op de fresco “De School van Athene” (1510) van Rafaël in het Apostolisch paleis in Vaticaanstad.
De Griekse filosoof en schrijver Plato is de oudste bron die we kennen als het gaat over Atlantis. Plato leefde in de vierde eeuw voor Christus. Hij was een leerling van Socrates en de leraar van Aristoteles. Hij is een van de meest invloedrijke denkers in de Westerse filosofie. Plato was de stichter van de Academie in Athene, het eerste intituut voor hoger onderwijs in Europa. Plato is onder andere bekend vanwege zijn ideeënleer en vanwege zijn ‘Platonische vormen’. Daarmee wordt de geometrische figuren bedoeld die een weergave zijn van de microscopisch kleine structuur van de vier elementen, vuur, aarde, lucht en water, die de basis vormen van onze wereld. Maar Plato is ook bekend als de auteur die in zijn boek Timaeus een beknopte en later in Critias een uitvoerige beschrijving gaf van Atlantis. De links hiernaartoe staan onderaan deze tekst.
Plato vertelt dat de kennis over Atlantis overgeleverd was door zijn voorvader Solon. Deze Atheense magistraat had Egypte bezocht en daar had een stokoude priester hem het verhaal van de ondergang van Atlantis verteld, zoals dat in de archieven van de tempel van Sais bewaard werd. Solon had daar vervolgens het thans verloren gegane boek Atlanticus over geschreven, dat Plato ooit in bezit gehad zou hebben. Volgens de Egyptische priester, die aangehaald wordt in Timaeus, was Atlantis zo’n achtduizend jaar vóór Solon ten onder gegaan door aardbevingen en overstromingen. Dat betekent dus ergens rond 8570 v. Chr.
Vanwege deze vroege datering neemt de gevestigde wetenschap het verhaal van Plato niet serieus. De geschiedenis van de beschaving van het oude Egypte begint volgens hun schoolboekjes immers pas rond 3000 voor Christus. De geoloog Robert Schoch van de Boston University, die de Sphinx in Egypte onderzocht, concludeerde echter op basis van de erosie van de stenen dat deze alleen door water veroorzaakt kon zijn en dat de Sphinx tenminste 9000 jaar oud moest zijn. Recent onderzoekt wijst erop dat de Sphinx en ook de piramide van Cheops nog lang niet alle geheimen heeft prijs gegeven. En ook het onlangs ontdekte tempelcomplex van Göbekli Tepe in het zuiden van Turkije bewijst dat er duizenden jaren voor het begin van de ons bekende Egyptische beschaving al een veel oudere beschaving geweest is. Deze feiten zetten de aanname van de historici overhoop dat de mensheid toen overal nog in een primitief stenen tijdperk zou leven. Bovendien is er steeds meer onderzoek uit allerlei disciplines dat uitwijst dat er rond de tijd die Plato aangeeft, op onze aarde een gigantische komeet vanuit de ruimte is ingeslagen die een reeks aardbevingen en tsunami’s te weeg heeft gebracht, waarbij Atlantis toen ten onder gegaan zou zijn. En dat klopt bij benadering ook met het begin van de Maya-kalender volgens Otto Muck, die teruggerekend naar onze kalender, ná deze ramp start met het jaar 01 in 8498 v. Chr.
De Sphinx op het plauteau bij Gizeh. Photo: Derya Erel van Pexels
Plato is bijzonder concreet over de ligging van Atlantis.” Het is een groot eiland in de oceaan dat, vanuit Griekenland gezien, achter ‘de Zuilen van Hercules’ ligt”. Dat was toen de benaming voor de Straat van Gibraltar. Atlantis was volgens Plato een eiland zo groot als het huidige Noord Afrika (Libye) en Turkije (Klein-Azië) bij elkaar. Plato blijkt – eeuwen vóór Columbus – ook te weten dat achter Atlantis nog andere eilanden (zoals de Antillen en de Bahama’s) en een groot continent (hij bedoelt hier kennelijk Amerika) aan de overkant van de oceaan lagen:
“Atlantis was groter dan Libye en Klein-Azië samen en reizigers van toen konden van daar naar de andere eilanden oversteken en zo naar het gehele tegenoverliggende continent dat die oceaan omsloot.”
Maar het rijk van Atlantis strekte zich ook naar deze kant van de Straat van Gibraltar uit tot aan Egypte en Italië (Tyrrhenië): “Op dat eiland, Atlantis, bestond een machtig en indrukwekkend verbond van koningen die heersten over het hele eiland en over nog veel meer eilanden en delen van het vasteland. In het gebied aan deze kant van de zee-engte voerden zij bovendien nog de heerschappij over Libye tot aan Egypte en over Europa tot aan Tyrrhenië.
Kaart van Atlantis (Insula Atlantis) door Athanasius Kircher: uit ‘Mundus subterraneus’, Amsterdam 1664. Deze kaart is dubbel omgekeerd ten opzichte van onze moderne kaarten: het Zuiden ligt aan de bovenkant – dus Spanje ligt onder Afrika en het Westen (Amerika) ligt aan de rechterkant in plaats van links.
Plato over de ondergang: “Later waren er ongekende aardbevingen en overstromingen en toen kwam het afgrijselijke etmaal waarin al uw strijders ineens door de aarde zijn verzwolgen. Ook het eiland Atlantis is door de zee opgeslokt en verdwenen. Daarom is de zee daar ook nu nog ontoegankelijk. Er ligt een geweldige hoop modder in de weg. Die wierp het eiland op, toen het verzonk.”
De ‘geweldige hoop modder’ verwijst naar de vanwege wieren lastig bevaarbare Sargasso-zee, waarin ook de mysterieuze Bermuda-driehoek ligt, waar schepen en vliegtuigen op onverklaarbare wijze verdwijnen.
De ‘strijders’ in de passage hierboven zijn de Atheners, die als aanvoerders van de volken rond de Middellandse Zee toentertijd oorlog voerden met de Atlantiërs. En daarmee zijn we bij een tweede punt waardoor de historici dit verhaal van Plato niet serieus nemen. Athene zou, voor zover zij weten, immers pas rond 1500 v. Chr. zijn gesticht.
Binnen het verhaal zoals Plato dat opgeschreven heeft, wordt dit probleem echter ondervangen door de stokoude Egyptische priester die Solon vertelt dat de Grieken helemaal geen besef hadden van het verleden. Hij verwijst daarbij naar het feit dat de Grieken zich slechts één zondvloed herinneren, terwijl er daarvoor al meerdere geweest zijn die met vuur en water alles weg gevaagd hadden wat er was. Alleen in de archieven van de Egyptische tempel waren de oudste kronieken daarover bewaard.
De geschiedenis van Atlantis zelf voert ons terug naar het begin van de schepping. Toen de gebieden van de aarde verdeeld werden onder de goden kreeg Poseidon het eiland Atlantis. Het eiland kenden een immens grote vlakte die omringd werd door bergen die deze vlakte beschutten tegen de zee en de Noordenwind. Poseidon werd verliefd op Kleito, een aardse vrouw die op het eiland woonde. Bij haar verwekte hij vijf paar tweelingen, allemaal zonen. Poseidon richtte op een heuvel midden op het eiland voor zijn gezin een paleis op en omringde dat rondom met een reeks kanalen. Bij het paleis creëerde hij warme en koude bronnen en legde hij boomgaarden en vruchtbare akkers aan.
De hoofdstad van Atlantis getekend op basis van de gegevens van Plato. Bron: https://markwwollacott.com
Poseidon stelde zijn oudste zoon, Atlas, aan als koning over de andere zonen die als prins ieder het beheer van een deel van het eiland kregen. Vele generaties woonden zij daar, waarbij het gezag steeds overging van vader op zoon. Zij voerden de heerschappij over veel andere eilanden in de zee en de landen in het gebied tot aan Egypte en Etrurië (Noord Italie). Atlantis was een zonovergoten rijk en welvarend land met vruchtbare landerijen, bossen, volop wild, kuddes olifanten en een grote rijkdom aan delfstoffen, waaronder het kostbare orichalchum, dat we nu alleen nog van naam kennen. Er werden door de Atlantiërs dorpen, steden en ook steeds grotere paleizen en tempels gebouwd waarbij rijkelijk gebruikt werd gemaakt van goud, zilver en orichalchum. En er werden tal van bruggen en waterwegen en havens aangelegd en het hoofdkanaal kreeg een overdekte verbinding met de zee.
Er was een georganiseerde dienstplicht om een strijdbaar leger en een vloot van zo’n 1200 schepen te bemannen. De prinsen kwamen om de vijf of zes jaar bij elkaar om recht te spreken en andere beleidszaken te regelen. Voor dat ze daaraan begonnen voerden zij een bijzonder ritueel uit, waarbij ze zonder andere wapens dan knuppels en touwen in de tempel van Poseidon de daar losgelaten stieren moesten overmeesteren om ze te offeren. In deze tempel stond een zuil van oricalchum met daarop de wetten die Poseidon hen gesteld had die zij moesten volgen bij hun rechtspraak. Die wetten golden voor alle inwoners maar ook voor de koningen zelf. Andere bepalingen waren dat zij elkaar altijd bij zouden staan als een van hen bedreigd werd en dat ze gezamenlijk beslisten over oorlogen en andere ondernemingen. Het geslacht Atlas had als hoogste koning altijd de leiding.
Gedurende vele generaties, zolang hun goddelijke aard nog voldoende kracht had, volgden zij de wetten en richtten zij zich in hun hart op waarheid en edelmoedigheid, en stonden zij zachtmoedig en wijs tegenover elkaar in de alle omstandigheden. Maar toen ze zich vaker met sterfelijken inlieten en het goddelijke deel in hen aan kracht begon in te boeten, verloren ze hun gevoel voor maat en waren ze niet meer in staat hun weelde te dragen.
En toen Zeus, de god der goden, bemerkte dat dit ingetogen geslacht tot een minderwaardige staat was vervallen, wilde hij hun een straf opleggen om ze tot bezinning te laten komen. Hij riep alle goden bijeen…
En hier stopt het verhaal van Plato abrupt. Voor de volledige passages uit de teksten van Plato over Atlantis, zie:
https://www.arsfloreat.nl/plato-over-atlantis/
https://www.arsfloreat.nl/plato-over-atlantis-beschrijving/
Voor een uitvoerig redelijk nuchter en neutraal verslag van de stand van zaken in het Atlantis-onderzoek zie onderstaand boek: